Διακοπές

Όπως πολλά πράγματα που κάνω στη ζωή μου, έτσι και αυτό το blog, ξεκίνησε με κακό timing : Την τελευταία ημέρα που είμαι στη δουλειά πριν φύγω για διακοπές (για δεύτερη φορά φέτος).

Την πρώτα φορά στα Κύθηρα δεν ξεκουράστηκα, έτσι όπως πραγματικά θέλω.
Ελπίζω τώρα στο Ναύπλιο να τα καταφέρω, μιας και δεν θα χρειάζεται να ανεβοκατεβαίνω τα κατσάβραχα, να σπάω το αμορτισέρ, να πληρώνω τον καφέ 3 ευρώ στην καντίνα της κατά τα άλλα πανέμορφης παραλίας (αν λείπαν οι ομπρέλλες θα ήταν ακόμα πιο όμορφη).

Θα πιω καφέ στον Πλάτανο στη Πλατεία Συντάγματος του Ναυπλίου, δεν θα επισκεφθώ το Μουσείο που βρίσκεται απέναντι, διότι εδώ και τρία χρόνια γίνονται εργασίες συντήρησης (ούτε η Μόνα Λίζα να ήτανε), θα πιω ουζάκι στο Λάζαρο, θα φάω μπογάνα στη Σπηλιά, θα βγάλω το μεγαλύτερο ψάρι της ζωής μου, θα διαβάσω το Εν ψυχρώ του Καπότε και τον Χρυσό Σκαραβαίο του Ποε.
Θα βγάλω νυχτερινές φωτογραφίες το Παλαμήδι, θα κολυμπήσω στη Καραθώνα και στην Αρβανιτιά, θα κάνω ποδήλατο μέχρι τους Μύλους και θα προσπαθήσω να δω κάποια παράσταση στην Αρχαία Επίδαυρο, θα καπνίσω ένα monte παρέα με ένα mojito αγναντεύοντας το Μπούρτζι, θα παίξω ρακέτες , θα κάνω βουτιές και θα φτιάξω πύργους στην άμμο με τα παιδιά μου.

Μάλλον, πάλι δεν θα ξεκουραστώ έ;

Οι διακοπές όμως σπανίως προσφέρονται για ξεκούραση. Έχεις τόσα πολλά πράγματα να κάνεις, πράγματα που δεν κάνεις καθημερινά, που είναι σχεδόν αδύνατο να ξεκουραστείς.
Το μόνο που έχει μεγάλη σημασία είναι να ξεκουράσεις το ΠΝΕΥΜΑ σου, το ΜΥΑΛΟ σου, τη ΨΥΧΗ σου, να ηρεμήσεις για να γυρίσεις πίσω και να περιμένεις πάλι 11 μήνες (άι σιχτίρι, το κέρατό μου).
Μέχρι τώρα δεν τα κατάφερα, αν συνεχίσω έτσι σας περιμένει άσχημος χειμώνας γιατί θα είμαι πολύ στην τσίτα...


P.S. για όσους επιστρέψουν από τις διακοπές τους και δουν την πρόσκληση για το blog:
Μην κολλάτε, μπέστε μέσα, γράψτε τα σχόλιά σας και τις απόψεις σας, παρότι λείπει ο ξενοδόχος (me, myself and I).
Το κλειδί είναι κάτω από το χαλάκι...

Καλές διακοπές σε όλους....